کجاست آن مه پنهان؟

لبخند تو تحویل همه سال من است

راضی ز منی چون، چه نکو حال من است

 

عید است چو یادم به دلت جای گرفت

در دامگهت صیدشدن فال من است

 

هر سال که تحویل شود ثانیه ها

بی روی مهت، غمزده احوال من است

 

یکپارچه مهریّ و من از کوی تو دور

غافل ز توام و این همه اشکال من است

 

هرچند گنه فاصله ام کرده زیاد

لطف و کرَم و جود تو دنبال من است

 

در کوی تو پرواز نباشد آسان

نیمت نگه از دور، پر و بال من است

 

از لطف دعای تو خدا معجزه کرد

این نیز یقین هدی? امسال من است

 

چون تحف? "مهدی‌یار"، ارزانی داشت

یاریّ من و او به تو آمال من است

 

در دور? غیبت و در آن عصر ظهور

درک شرف محضرت اقبال من است

 

خواهم ز خدا دم به دمم وقف تو باد

راضی ز منی چون، چه نکو حال من است

 

مصطفی علمافر

 

https://telegram.me/MahdiyarGroup

 

 

 

 

در خانه ولا تو چه جانانه آمدی
بر جان نرجس است که دردانه آمدی

در لحظه های دیده به دنیا گشودنت
بنموده افتخار زمین بهر بودنت

دامان نرجس است که باران گل شده
خیل مَلک ز عرش بر این فرش پل شده

دنیا که آمدی به لبت مصحف الرّسول
بعد از شهادتین به الله فالرّسول

خواندی ز آیه "و نُریدُ" ز "وارثین"
خود ز آن "ائمّه" ای ز گلستان یاء و سین

ای فخر اولیا، نفَس و جان کائنات
بر رزق خلق، یُمن حضورت بوَد برات

ارض و سما به جود و وجود تو ثابتند
علم و خِرد به محضر والات صامتند

شمس و قمر به روی درخشان تو منیر
دریا بدون یک نگهت پهنه کویر

رفتی پس از کمی به حجابی ز مردمان
چادرنشین غفلت دل های شیعیان

یاری به یاد من ولی از یاد برده ام
آن ماه را به صورت چاهی سپرده ام

نیمه نگاه یار مرا بس به عالمِین
یاری که مصطفی و علی را است نور عین

شرمنده نگاه توام ایّها العزیز
با یک نگه بار گنه از دلم بریز

دنیا بدون نور تو، تاریک می شود
کور است چشم دل، چو دریا به پشت سد

خورشید پشت ابر، دلم تنگ روی توست
بازآ و گرم کن دل من را که سوی توست

مصطفی علمافر

https://telegram.me/MahdiyarGroup